Sunday, October 10, 2010

നേതാജി (കഥ )...REAL STORY...

നേതാജി .... അവളെ ഞാന്‍ അങ്ങനെ ആണ് വിളിച്ചത്...... ഏഴോ ..എട്ടോ കുട്ടികള്‍.. കൂട്ടത്തില്‍ മുതിര്‍ന്നവള്‍ അവളാണു ..അപ്പൊ പിന്നെ പേര് ശരിക്ക് ചേരും.. ആലപ്പുഴ ബസ്‌ സ്റ്റാന്‍ഡില്‍ നിന്ന് ചേര്‍ത്തലക്ക് പോകുന്ന ബസില്‍ .. ഞങ്ങളാനു ആദ്യം സീറ്റ്‌ പിടിക്കുക. പുറകെ അവളും കുട്ടിപട്ടാളവും .....അവര്‍ കയറിയാല്‍ പിന്നെ അകെ രസം ആണ് .. അവരുടെ കളിയും ചിരിയും നോക്കിയിരുന്നാല്‍ ..സമയം പോകുന്നത് അറിയില്ല ... പിന്നെ ശ്രദ്ധ ഒന്ന് മാറുന്നത്..സെന്റ്‌ ജൊസഫ് കോളേജ് എത്തുമ്പോളാണ്... ചെറു പുഞ്ഞിരിയുമായി..തിക്കിയും തിരക്കിയും കയറുന്ന .പെണ്‍കൊടികള്‍ ..സമ്മാനിക്കുന ചിരികള്‍ക്കായി..ഞങ്ങള്‍ നോക്കിയിരിക്കും..അടുത്ത സ്റൊപുകളില്‍ ഇറങ്ങാനുള്ള കുട്ടികളെ അടുത്ത് ഇരുതുമ്പോള്‍ മനസ്സില്‍ ഒരു സുന്ദരി കുട്ടിയെ സ്വപ്നം കാണും..പലപ്പോളും അങ്ങനെ പിടിച്ചു വെച്ച സീറ്റില്‍ മറ്റു ആളുകള്‍ കയറി ഇരിക്കുമ്പോള്‍ ഉണ്ടാകുന്ന സങ്കടം ഊഹിക്കാമല്ലോ.... ചിലപ്പോള്‍ അക്കിടിയും പറ്റും...കാരണം..ഒരാള്‍ ഇരുന്നാല്‍ അവര്‍ സവാദനം ചോദിക്കും..ചേട്ടാ ഒന്ന് അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്യാമോ..ഓ...അതിനെതാ.. നമ്മല് സൈഡ് കൊടുക്കും..അപ്പോള്‍ പിന്നെ രണ്ടാള്‍ കൂടി ഇരിക്കും..പിന്നെ ശ്വാസം വിടാനോ..അനങ്ങനോ പറ്റില്ല.. നിനക്ക് അങ്ങനെ തന്നെ വേണമെടാ എന്ന് പറഞ്ഞു കൂടുകാര്‍..ചിരി അമ്ര്‍ത്തും... ആ നാണക്കേടില്‍ നിന്ന് രക്ഷ പെടുന്നത് ...നല്ല ഒന്നാംതരം പുളു പോട്ടിച്ചിട്ടാണ് ... ബസ്‌ സ്റ്റേഷന്‍ എത്തുമ്പോള്‍.. അവന്മാരോട് വെച്ച് കാച്ചും..എന്നാ മണമാ അളിയാ അവള്‍ക്കു..ദേഹത്ത് തൊട്ടാല്‍ പഞ്ഞിയില്‍ തൊടുന്ന പോലെ... അവന്മാര്‍ അമര്‍ത്തി മൂളും.. അപ്പോളാണ്..കൂടത്തില്‍ ഒരാള്‍ പറഞ്ഞത്..അതൊക്കെ പോട്ടെ..അവളുമാര് വീനിലെങ്കിലും .....ആ നേതാജി വീണ ലക്ഷണം ആണ്.. ഞാന്‍..ഞെട്ടി.....എന്ത്...പോടാ ഒന്ന്... അത് ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയല്ലേ.. പിന്നെ കുട്ടി...അവള്‍ പത്താം ക്ലാസ്സില്‍ ആണ്...നിന്നെ തന്നെ പലപ്പോളും നോക്കുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ട്..ബസ്‌ ഇറങ്ങിയാല്‍ പലതവണ തിരിഞ്ഞു നോക്കും...മറ്റേ പെണ്പില്ലേരുടെ വായി നോക്കി ഇരിന്നാല്‍ പിന്നെ നീ എങ്ങനെ കാണാനാ..?? സത്യം..?? എന്തോ..എനിക്ക് അത്ര വിശ്വാസം തോന്നിയില്ല..എങ്കിലും..നാളെ ഒന്ന് തീര്‍ച്ച പെടുത്തണം..ഞാന്‍ ഉറച്ചു...
പിറ്റേന് ബസ്സില്‍ കുട്ടിപട്ടാളവും അവളും എത്തി..ഞാന്‍ അവളെ നോക്കി വിളിച്ചു നേതാജി.... ...
അവള്‍ വിളി കേട്ട്...എന്നെ നോക്കി...പിന്നെ വല്ലാത്ത ഒരു നാണത്തോടെ മറ്റുള്ളവരെയും.. പക്ഷെ എന്റെ കാമുകി സങ്ങല്‍പതിലേക്ക് അവള്‍ക്കു പ്രായം എത്തിയിട്ടില്ലാത്ത കൊണ്ടാവും ..ആ കൊച്ചു സുന്ദരിയെ ഒരു അയല്‍ വീടിലെ കുട്ടിയോടെന്ന പോലെ കാണാനേ എന്റെ മനസിനയുള്ള്.. പക്ഷെ ..അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കം..പലപ്പോളും..എന്റെ മനസിനെ ഉലച്ചിരുന്നു എന്നതാണ് സത്യം .. ഒരു വര്ഷം അങ്ങനെ പോയി..നേതാജി,..10th കഴിഞ്ഞു വേറെ ഏതോ സ്കൂളില്‍ പ്ലസ്‌ ടോ വിനു ചേര്‍ന്നെന്നു കുട്ടിപട്ടാളം പറഞ്ഞു.. ഒന്ന് രണ്ടു ദിവസം അവളെ പറ്റി ഓര്‍ത്തതല്ലാതെ...എനിക്ക് വലിയ നഷ്ടം ഒന്നും തോന്നിയില്ല.. അപ്പോളേക്കും കൂടുതല്‍ മഹിളാ മണികളുമായി ....ഞങ്ങള്‍ അടുപ്പം സ്ഥാപിച്ചിരുന്നു.. അടുത്ത്..വരാന്‍ മടിച്ചിരുന്ന അവളുമാര്‍..മടിയില്‍ കയറി ഇരിക്കുന്ന അവസ്ഥ ആയി എന്ന് വേണം പറയാന്‍.. പക്ഷെ ഒരു സുഹൃത്ത്‌ എന്നതിനപ്പുറം..ഒരാളും എന്റെ മനസ്സില്‍ കയരികൂടിയില്ല ഇന്ന് വരെ..... എന്റെ പഠിത്തം കഴിഞ്ഞു സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ് വാങ്ങി തിരിച്ചു വരുമ്പോള്‍..ബസില്‍..തൊട്ടു അടുത്ത സീറ്റില്‍..ഒരു സുന്ദരി കുട്ടി എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നു..
ആദ്യം മനസിലായില്ലെങ്കിലും..പിന്നെ ആളെ പിടികിട്ടി..നമ്മടെ നേതാജി ...ഞാന്‍ ശരിക്കും ഞെട്ടി..കാരണം..അവള്‍ അത്രക്ക് മാറിയിരിക്കുന്നു..സുന്ദരി ആയിരിക്കുന്നു..ഒത്തിരി വിശേഷങ്ങളൊക്കെ ചോദിച്ചു..ഒടുവില്‍..ഇറങ്ങുബോള്‍..അവളുടെ കണ്ണില്‍ ആ പഴയ തിളക്കം ഞാന്‍ വീണ്ടും കണ്ടു ..
അവള്‍ പോയിക്കഴിഞ്ഞപ്പോലാണ്..അഡ്രെസ്സ് എങ്കിലും ചോദിക്കാമായിരുന്നു എന്ന് തോന്നിയത്... ജീവിതം ഒരു ചോദ്യചിന്നമായി ....മുന്നില്‍ വന്നപ്പോള്‍..സ്വപ്നം കാണാന്‍ പോലും സമയം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല...... ആറു വര്‍ഷങ്ങള്‍...പല ജോലികള്‍..പല സ്ഥാപനങ്ങള്‍..ഒടുവില്‍ ഗുരുവിന്റെ സഹായത്തില്‍ ...നാട്ടില്‍ തന്നെ ജോലി....പക്ഷെ .. അപ്പോളും..പ്രാരാബ്ദങ്ങള്‍..എന്നെ നോക്കി കൊഞ്ഞണം കുത്തി.. ഏതായാലും..നല്ലതിനോ ചീത്തക്കോ..എന്റെ ചേച്ചിയുടെ സഹായം കൊണ്ട് ഒരു ഗള്‍ഫ്‌ വിസ തരപ്പെടുത്തി.. കമ്പനിയില്‍ രാജി കത്ത് നല്‍കി.. കൂടെ ജോലി ചെയ്യുന്ന പയ്യന്റെ സഹോദരിയുടെ കല്യാണത്തിന്..ആണ്...ഞാന്‍ അവസാനമായി..പോയത്.. പോകുന്ന കൊണ്ടാവണം..പിള്ളേര്‍ക്കെല്ലാം എന്നോട് വല്ലാത്ത സ്നേഹം.. അത് കൊണ്ടാവും എന്നെ കല്യാണ വീട്ടില്‍ കൊട് പോകാന്‍ അവര്‍ ഉത്സാഹം കാട്ടി... ഒരാളുടെ ബൈക്കില്‍ മാരാരിക്കുളം മഹാദേവന്റെ നടയിലേക്കു പോകുമ്പോള്‍..അമ്പലത്ന്റെ പടിഞ്ഞാറെ നട വഴിയില്‍ കൂടി കുറച്ചു ആളുകള്‍ നടന്നു പോകുന്നു..ബൈക്ക് സാവദാനത്തില്‍ ..പോകുന്ന കൊണ്ടാവും ....കൂട്ടത്തില്‍ ഒരു സുന്ദരി..എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു... ബൈക്ക് ഓടിചിരുന്നവന്‍ കളിയാക്കി..സാറെ ..ആ കൊച്ചു സാറിനെ തന്നെയാ നോക്കുന്നെ..... ആണോ..??ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കി..അപ്പോള്‍ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവള്‍ അവിടെ നില്ക്കുന്നു.. എടാ വണ്ടി നിര്‍ത്ത്...ഞാന്‍..ആ കൊച്ചിനെ എവിടെയോ കണ്ടിട്ടുണ്ട്..ഞാന്‍ വണ്ടിയില്‍ നിന്നിറങ്ങി..അവള്‍ടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു... ശരിക്കും ഒരു സുന്ദരി...ഞാന്‍ അതിശയിച്ചു...ഇത് അവളല്ലേ..? നേതാജി..?അവള്‍ടെ മറുപടി ..നിറഞ്ഞ ഒരു ചിരി ആയിരുന്നു...? എന്നെ ഓര്‍മ്മയുണ്ടോ ചേട്ടാ..?ഞാന്‍ വല്ലാണ്ട് ആയി..... പിന്നെ...ഇനിക്ക് ഓര്‍മയുണ്ട്..പക്ഷെ ആളു അകെ മാറി..അതുകൊണ്ട് പെട്ടെന്ന് കണ്ടപ്പോള്‍ മനസിലായില്ല..... ഒത്തിരി വിശേഷങ്ങള്‍ ചോദിക്കുബോളും.....അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കം..എന്നെ വല്ലാതെ ഉലച്ചു...... കല്യാണം ഒന്നും ആയില്ലേ ചേട്ടാ..?ഞാന്‍ ചിരിച്ചു...ഹേ..അതിനു വല്ലവരേം കിട്ടണ്ടേ..അത് കൊണ്ട് ഗള്‍ഫില്‍ പോകാന്‍ പോകുന്നു... അവള്‍ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.....അപ്പൊ ഇതുവരെ ആരേം കിട്ടിയില്ലേ..?ഞാന്‍ മറുപടി പറഞ്ഞില്ല..ചിരിച്ചു..? ഇനി പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യം ഇല്ല വേറെ ആളു അവകാശം സ്ഥാപിച്ചു പോയി..അവള്‍ വീണ്ടും പൊട്ടി ചിരിച്ചു ..... ഇത്തവണ...എനിക്ക് ഒരു ഷോക്ക്‌ കിട്ടിയ പോലെ ആയി...... അത് മനസിലാക്കിയിട്ടെന്ന വണ്ണം അവള്‍ പറഞ്ഞു ....എന്റെ കല്യാണം ആണ് അടുത്ത മാസം....വരുമോ...? പെട്ടെന്ന് സ്വബോധം തിരിച്ചു കിട്ടിയ ഞാന്‍ ..പ്രതിവചിച്ചു...ഇല്ല കുട്ടി..ഞാന്‍...ഞാന്‍.. അടുത്ത ആഴ്ച പോകും...എന്റെ എല്ലാ വിധ ആശംസകളും...
അവള്‍ടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞുവോ.......? എന്നാല്‍..പിന്നെ..ഞാന്‍ ..പൊയ്ക്കോട്ടേ..പിന്നെ കാണാം.... നടക്കുമ്പോള്‍..അല്‍പ ദൂരം ചെന്ന് ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കി....അത് പോലെ തന്നെ അവളും... കൈവീശി യാത്ര പറഞ്ഞു അകലും..പോഴും.....അവളെ മുഖത്ത്‌...തിളക്കമുള്ള ആ ചിരി മാഞ്ഞിരുന്നില്ല ..... അറിയാതെ മനസു മന്ദ്രിച്ചപോലെ.....കുട്ടി...നിന്നെ ഞാന്‍ അറിഞ്ഞില്ലലോ......

No comments: